PSYCHOPATHIE

Een vreemde stoornis. Heel subtiel, verstopt achter een masker en ongrijpbaar. Maar verpletterend in de vaak desastreuze gevolgen.
Ze zijn aan de oppervlakte normaal of zelfs beter dan normaal. De buitenkant levert geen enkele aanwijzing voor innerlijk ziek zijn. Er is niets dat de suggestie wekt van vreemdheid, ontoereikendheid of morele zwakte.
Het masker is geestelijk gezond, zonder twijfel.

Daarentegen is er sprake van gedrag dat veel ernstiger en abnormaal is. Achter het bedrieglijke masker gaat een emotionele verandering van het gedrag gepaard met weinig responsief gedrag en een onvermogen om met voldoende ernst en empathie te reageren.

De doelgerichtheid en betekenis van het leven is bij psychopaten vaak aangetast zonder duidelijke schade aan de uiterlijke verschijning of de oppervlakkige reacties van de persoonlijkheid. Vaak is er ook geen verlies van technische of meetbare intelligentie.

De stoornis is dus niet direct waarneembaar in de persoonlijkheid. De ziekte zit diep vanbinnen. En als waarnemer word je geconfronteerd met een overtuigd masker van geestelijke gezondheid. Je ziet gedachtenprocessen die perfect en logisch werken, je ziet verbale en gezichtsuitdrukkingen, je hoort intonatie in de stem en op andere wijze worden we overtuigd in het gevoel van het normale ervaren van het leven. Dit zoals we dit zelf kennen en waarvan we aannemen dat dit bij anderen net zo is.

Test je de psychopaat in verbale onderzoeken dan zijn zijn waardeoordelen en emotionele inschattingen zinnig en passend. Heel langzaam en gebaseerd op veel indrukken kunnen we constateren dat we helemaal niet te maken hebben met een complete mens. Maar merken we dat het gaat om een subtiel gevormde reflexmatigheid die de menselijke persoonlijkheid perfect kan nabootsen. De intacte rationele processen, de normale emotionele bevestigingen en de consistentie in de toepassing hiervan in alle richtingen verbergen de intacte mens.

Omdat de reproductie van een volledige en normale mens zo perfect is, zal niemand deze onderzoeken in een klinische situatie en in wetenschappelijke of klinische termen kunnen aanwijzen waarom hij er niet is of dat hij niet echt is. Maar langzaam daagt het gevoel dat het niet gaat om een volledig en gezond ervaren van het leven bij deze personen.

Naast de ernstig disfunctionele psychopaten bestaan er de verborgen psychopaten, die in de meerderheid zijn, vaak nog moeilijker te herkennen maar voor die zij als prooi kiezen uiterst destructief.

Het betreft een diepe stoornis in het centrum van de persoonlijkheid, de ziel, dit gezien de ogenschijnlijke gezondheid van de persoonlijkheid van de psychopaat in de oppervlakkige als ook in de diepere lagen. Onze ziel is de kern van wat we zijn. Ten opzichte van onze ziel is onze persoonlijkheid, zelfs in de diepste lagen, perifeer. Onze ziel is de bron van ons bestaan, het universum.

Kijk je bij een psychopaat naar binnen dan word je geconfronteerd met niets. Het natuurlijke geweten, datgene wat getuige is van wat je doet, behoort tot het domein van de ziel en dat valt samen met het bewustzijn. Het natuurlijke geweten dat normaalgesproken bij ieder mens aanwezig is, functioneert niet, nauwelijks of sterk vertekend bij een psychopaat.

Gewetenloosheid is daarom een sterk en centraal kenmerk van psychopathie. Gebrek aan geweten (en dat is bewustzijn) en dat is nu net de essentie van het mens-zijn zelf. Er is iets wat er niet is, iets wat er niet is kunnen we ook niet kennen en zullen we ook nooit weten omdat ‘niet-bewustzijn’ niet kan worden gekend.

Ken je term ‘to be or not to be’. Of uit mijn andere aanbod ‘het is of het is niet’. Als je duisternis wilt onderzoeken en je schijnt er licht op is het geen duisternis meer, je kunt dus de duisternis niet onderzoeken omdat je hem belicht. Dus het is niet mogelijk om met behulp van bewustzijn vast te stellen wat ‘niet- bewustzijn’ is. Je komt niet veel verder dan vast te stellen van een vermoeden dat er iets niet aanwezig is.

Er is sprake van een verduistering van het Liefdevolle licht, de innerlijke kracht van de mens. De essentie ontbreekt, de ziel.
Het is belangrijk om een stoornis van de ziel aan te zien als een persoonlijkheidsstoornis en ook op die manier te behandelen. De kern van psychopathie is niet dat er wat mis is met het gedrag of de persoonlijkheid dat kan daarnaast ook spelen maar dat hoeft niet blijkt.
Het ontbreken van de ziel heeft kwade gevolgen waar je in de praktijk mee geconfronteerd kan worden. Het is NOODZAKELIJK dit onder ogen te zien en er adequaat op te reageren.

Aandacht voor Psychopathie

In de DSM-V (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders), een Amerikaans handboek voor de classificatie en diagnose van psychische aandoeningen, zijn vooral gericht op concrete en gedragsmatige kenmerken. De nadruk in de DSM-V ligt op rechtstreeks observeerbaar gedrag dit in tegenstelling tot attitudes, opinies en emoties. Hierdoor wordt het probleem niet ondervangen dat mensen met een ASP (Anti-sociale persoonlijkheidsstoornis) kunnen liegen, bedriegen en misleiden als dat hun zaak ten goede komt, waardoor het lastig kan zijn door middel van een diagnostisch interview tot een betrouwbare diagnose te komen.

Er bestaat een vierfactorenmodel van Hare en Psychopathie kan aan de hand van dit model vastgesteld worden (de ‘Psychopathy Checklis – revised’ (PCL-R; Hare, 1991, 2003). Dit instrument blijkt betrouwbaar en valide te zijn om psychopathie vast te stellen (Hare, Clark, Grann & Thornton, 2000). Het is gebaseerd op een interview. Er zijn 20 criteria die gescoord kunnen worden op een driepuntschaal. De score geeft aan in hoeverre de persoon die onderzocht is overeenkomt met de prototypische psychopaat.

Er bestaat een overlap tussen Psychopathie en ASP. Hildebrand zegt daarover in 2004 dat volgens Nederlands onderzoek 88% van de psychopaten aan ASP lijdt en omgekeerd 25% van de mensen met ASP is psychopaat.

Hare PCL-R vierfactorenmodel (Hare, 2003)

Mogelijke therapie

Schematherapie is een vorm van therapie, waarbij onder meer een intensieve therapeutische relatie wordt opgebouwd tussen patiënt en behandelaar. Door de schematherapie krijgen de tbs’ers inzicht in de patronen die aan hun problemen ten grondslag liggen. Zo wordt onder meer aandacht besteed aan traumatische ervaringen uit de kindertijd.

Schematherapie is begin deze eeuw ontwikkeld voor persoonlijkheidsstoornissen die weinig baat hebben bij reguliere cognitieve gedragstherapie. De behandeling is intensief met twee sessies per week en is gebaseerd op een combinatie van cognitieve methoden, het opbouwen van een intensieve therapeutische relatie (‘re-parenting’), ‘empathische confrontatie’ (confrontatie met onaangepast gedrag op een manier die de patiënt accepteert) en empirische technieken (bijvoorbeeld rollenspel en imaginary rescripting). (Bron: www.maastrichtaktueel, 13 juni 2012).

Wil je meer lezen, dat kan: https://mens-en-samenleving.infonu.nl/…/50599-antisociale-p…